دانش شوفری در برابر دانش واقعی

ماکس پلانک پس از دریافت جایزه نوبل سال 1981، به تور علمی دور آلمان رفت. وی هر جا دعوت می شد برای سخنرانی درخصوص موضوع مکانیک جدید کوانتوم، همان حرفهای قبلی را تکرار می کرد.
بعد از مدتی شوفر یا همان راننده آقای پلانک به ایشان گفت که: «نظرت چیه من در جلسه بعدی سخنرانی کنم چون تمام حرفهای شما را حفظ هستم و شما هم راحت روی صندلی بنشینید».
پلانک از این ایده خوشش آمد و موافقت کرد و لذا شوفر ایشان در مونیخ سخنرانی کرد و اتفاقا یکی از حضار نیز سوالی کرد و آقای شوفر جواب ایشان را هم درست ارایه کرد.

به عقیده چارلی مانگر، یکی از بهترین سرمایه گذاران جهان، دو نوع دانش وجود دارد.
دانش واقعی؛ آن را در مردمی می بینیم که زمان و تلاش فراوانی را برای فهم یک موضوع صرف کرده اند.
انش شوفری؛ دانش افرادی که فقط وانمود می کنند بلدند؛ آنها شاید صدا یا موی خوبی داشته باشند، اما دانشی که از آن دم می زنند مال خودشان نیست.