هفته دفاع مقدس گرامی باد

مدامم مست می دارد جعد گیسویت   **     خرابم می کند هر دم فریب چشم جادویت
پس از چندین شکیبایی شبی یارب توان دیدن  **   که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت
   سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم   **   که جان را نسخه ای باشد زلوح خال هندویت
تو گر خواهی که جاویدان جهان یکسر بیارایی   **   صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت
دگر رسم فنا خواهی که از عالم بر اندازی   **   بر افشان تا فرو ریزد هزاران جان زهر مویت
  من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی حاصل   ** من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
زهی همت که حافظ است از دینی و از عقبی  **  نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سرکویت