خبری آمد خبری در راه است

 

خبری آمد خبری در راه است

جهان منتظر افراشت بیرق موعود ایران است.

ندای آمد به هوش که ای پسرک با هوش  ،  تو را چه شد که کردی وطن را فراموش

گفتم  وطن ماوای من است ، افراشت بیرق  الله اکبرش حیات و ممات  تن است.

چگونه کنم آن را فراموش ،  آنگاه که خصم کند مرا به هوش

گفت وطنی که تو آن را میجویی! وطنی که تو آن را میکویی!

در کوی نامدارانش ، در انجایی که مردانش ،

فرش را عرش کردند بکوش ، مرگ را کردند هم آغوش ،

مردم را نیست فراموشی ، مرد را نیست مستی و بی هوشی

مست آن است که خورد جام الس ، رند آن است که کند قرب وطن

قرب یعنی علی و فاطمه ، قرب یعنی حسین و مجتبی

قرب یعنی اظهر الشمس الشموس ، قرب یعنی ندای انا روحی الفداه

قرب یعنی ای مردم کوی یار ، مدهوشید از بوی عطر یار

کنید دنیا را فراموش  روزی مرگ را خواهید کرد هم آغوش

تب و تاب دنیا را امانی است ، گریه یتیم التیام سوزش ناری است

که تو آن را افروختی به چند ، در کشا قوس جنگ خندگ

عمر بگذشت تو در کشا قوس کوچه ای ، کوچه ای در پست کوچه ای

گریه کن بر سجاده عشق ، سجودش برد تورا  تا بهشت

در آنجایی که مرگ حق است ، الهی اغفر الذنوب ندای روز شب است

مرد را نیست نامردی ، زن را نیست هفت رنگی

هفت شهر عطار را نیست دلتنگی ، عشق را یارب یارب است

شهادت مختص یاران حیدر است ، شهادت یعنی رمز خدا

شهادت یعنی خون و خاک ، ره راه حق المتقین

شهادت یعنی بنوش از نهر آب ، اندکی  کوچکی پیکی می ناب

شهادت یعنی لبخند بهشت ، جلوس بر هفت شهر قشنگ

شهادت یعنی نسیم گیسوی یار ، همان یاری که برد  زلفش تو را به باد

شهادت یعنی پیرو پیر مغان ، آنجایی که خدای متعال

گوید ای مرد جوان ، گر تو خواهی که گبر ایران شوی

پیرو حق و ولایت خوبان شوی

نکن ما را فراموش به حرف ، نکن یاد ما را خموش چو مرگ

یا رب یا رب  رمز خلوت شب است سجده بر خاک وطن منتهای ولایت حیدر است.......