خانه پدری
تاکه بودیم نبودیم کسی...کشت ما را غم بی هم نفسیخانه پدری
تاکه بودیم نبودیم کسی...کشت ما را غم بی هم نفسیدرباره من
تاکه بودیم نبودیم کسی...کشت ماراغم بی هم نفسی... حال که رفتیم همگی یار شدند...مونس همدم و غمخوار شدند.... قدرآینه بدانیم تا که هست...نه در آن زمان که افتاد و شکست
ادامه...
اللهم اکشف القلب المریض
جنبش اعتراضی به درج عکسی وقیح از مقبره کورش در برخی سایتهای خبری
ادامه مطلب ...موشک
یکی از خبرهای داغ امروز وبلاگ نویسان مرودشتی در خصوص تصمیمات و برنامه ریزی های آتی شهرداری و شورای اسلامی شهر مرودشت بود که ماحصل آن انشاله تصمیمات و تحولاتی بنیادی و حیاتی و زیر بنایی برای شهرستان خواهد بود. در این بین حضور شهردار سابق مرودشت به عنوان مشاور در جلسه شورای شهر و ارائه پیشنهاداتی از سوی ایشان برای ما جالب بود و این سئوال را در ذهن ما متبادر کرد که آیا بهتر نبود جناب آقای شهردار سابق به جای ارائه پیشنهادات جدید در خصوص شهرمرودشت به شهردار و شورای شهر , پیشنهاداتی کاربردی برای حل و فصل بدهی ها و معضلاتی که از گذشته بدلیل برخی سوء مدیریت ها به ارث برای شهردار فعلی باقی مانده , ارائه دهند . ..... ایرادی نمی خواهیم بگیریم ولی واقعیتش این است که , جناب آقای پورتزک مرودشت کنونی با مرودشت زمان شما خیلی تفاوت دارد.... ما که احساس کردیم یکی بالای گود نشسته و می گوید لنگش کن , شما و شهردار محترم و شورای شهر را نمیدانیم!!!......
به هر حال آورده اند:
یه نفرزنگ زده بود رادیو میگفت، پیغام من به اوباما اینه که اگر روزی صد تا موشک بزنی به تهران ما یک قدم عقب نمیریم!!!!
مجری پرسید از کجا تماس میگیرید؟
گفت: از مرودشت!!!!.....
شنل قرمزی
یارونوشت شما چرا اینقدر پا توی کفش ما میکنید و انتقاد می کنید !!!!
نوشتم:
دیروز، پینوکیو آدم شد
و امروز ، آدمها پینوکیـو !
من از عاقبت مادربزرگ می ترسم
اگر فردا ، شنل قرمزی گرگ شود . . .
این یک مطلب سیاسی نیست!!!!
خروس دوست داشتنی محله ما!!!!!!
این خروس پر سفید دوست داشتنی محله ما شکوه , هیبت و مال و منالش چنان است که هر انسانی را مجذوب و مبهوت خود می کند, او نه از عالم اقتصاد چیزی می داند و نه آن بالا بالاها کسی را می شناسد, اما خیلی ها او را می شناسند و برایش احترام قائل هستند.یکی می گفت او از منتقدان سر سخت, داستان قفس صادق چوبک است و این داستان را اجحافی به جامعه ماکیان جهان می داند.... همان داستانی که خروس هایش ذلت را به عزت ترجیح می دادند و انتظار برای مرگ با ذلالت را به زندگی با مکنت موس موس می کشیدند!!! به هرحال بگذریم , این خروس محله ما یک چندتایی خصلت دارد که گاهی به خود می گویم کاش خصلت های او را آب طلا می گرفتیم و به درب و دیوار قفس های ماکیان شهرمان آویزان می کردیم , شاید برخی ها درس عبرت بگیرند و از خواب طولانی زمستانی خود بیدار شوند. به کجراه نرویم و خلط مبحث نکنیم خروس دوست داشتنی محله ما :